تاثیر آموزش مراقبت از خود در بکارگیری روشهای مقابله نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان کودکان امیرکلا

مقدمه: تالاسمی همانند بسیاری از بیماریهای مزمن، نوجوانان را بطرف مشکلات روانی اجتماعی سوق می دهد. جهت مقابله با بیماریها شرکت بیمار در امر مراقبت از خود و آموزش مهارتهای مقابله ای بسیار مفید می باشد. هدف از این مطالعه تاثیر آموزش در بکارگیری روشهای مقابله در نوجوانان مبتلا به تالاسمی است. روش کار: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و فرم استاندارد سنجش روشهای مقابله ای جالویس با نمونه گیری تصادفی 80 نفر از نوجوانان مبتلا به تالاسمی بر اساس معیارهای پژوهش از مرکز تالاسمی بیمارستان امیرکلا انتخاب گردیده و به دو گروه شاهد و آزمون (هر گروه 40 نفر) تقسیم شدند. مداخله در این پژوهش آموزش مراقبت از خود بوده که جلساتی از آموزش عملی و نظری به مدت 45 دقیقه در 5 جلسه در طی سه هفته که قسمتی از محتوای آموزشی بصورت تک نفره (تزریق دسفرال) و بقیه محتوای آموزشی بصورت گروههای 5 نفره برای گروه آزمون برگزار گردید و اطلاعات در مورد بکارگیری روشهای مشکل مدار و هیجان مدار از هر دو گروه شاهد و آزمون قبل و بعد از مداخله جمع آوری گردید. نتایج: بین میانگین های نمرات روشهای مقابله ای مشکل مدار و هیجان مدار دو گروه قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی دار وجود نداشت ولی در گروه آزمون از روشهای مقابله مشکل مدار به میزان بیشتر استفاده شد. همچنین روشهای مقابله مشکل مدار با تزریق منظم دسفرال ارتباط معنی دار داشت (p<0.001). نتیجه گیری: این بررسی نشان می دهد که تغییر روشهای مقابله ای بعد از آموزش نیاز به زمان دارد تا رفتار خاص در فرد بصورت عادت در آید. لذا توصیه می شود جهت ارزیابی اثر آموزش بر روشهای مقابله ای بیش از سه ماه فاصله زمانی داشته باشد.